Zapraszamy na spotkanie Kręgu Biblijnego po przerwie wakacyjnej, na parterze domu parafialnego w dniu  19 września br. o godz. 19 (po wieczornej Mszy św.).

Tematem spotkania będzie rozdział XIII i ew. następne Ewangelii wg św. Marka.

Omówimy treść i znaczenie przemówienia Jezusa o zburzeniu świątyni i czasach ostatecznych. Omówimy również inne zagadnienia, jeśli się nasuną podczas lektury.

Tematem naszego czerwcowego spotkania był rozdział XII  Ewangelii wg św. Marka.

Po wydarzeniach związanych z symbolicznym wjazdem do Jerozolimy Pan Jezus kieruje do uczniów i otaczających Go słuchaczy szereg nauk w postaci przypowieści, dyskusji i  polemik. Wygłoszona na dziedzicu świątyni przypowieść o winnicy i niegodziwych dzierżawcach jest nawiązaniem do wcześniejszych symbolicznych wydarzeń: wjazdu do  Jerozolimy, przeklęcia drzewa figowego i wygonienia kupców ze świątyni. Nawiązuje do „Pieśni o winnicy” z rozdziału 5 Księgi Izajasza, będącej zapowiedzią surowej kary, jaka ma spotkać naród wybrany za jego liczne niewierności. W wygłoszonej przypowieści Jezus uzupełnia proroctwo Izajasza. To nie naród wybrany a kierujący się pychą i  zachłannością jego przywódcy i kapłani ponoszą winę za liczne przeciwstawiania się woli Bożej w przeszłości, ignorowania ostrzeżeń proroków i prześladowania ich oraz mające wkrótce nastąpić odrzucenie i skazanie na śmierć Syna Bożego. Swoją przypowieść Jezus uzupełnia cytatem z Psalmu 118. Znający ten Psalm słuchacze bez trudu mogli zrozumieć skierowany do nich przekaz: to Jezus jest kamieniem węgielnym głoszonego Królestwa Bożego, Bramą Pana przez którą sprawiedliwi wejdą do Jego Chwały.

W kolejnej scenie, pytanie faryzeuszy, czy należy płacić podatek cesarzowi, było pułapką a nie chęcią poznania prawdy. Zarówno potwierdzenie, jak i zaprzeczenie stanowiło by podstawę do groźnego w skutkach oskarżenia Jezusa. Jego odpowiedź jest jednak zadziwiająco prosta i prawdziwa: „Należy oddać cesarzowi co cesarskie a Bogu co boskie”. Co to dokładnie znaczy wyjaśnia tocząca się niedługo po tym wydarzeniu dyskusja na temat największego przykazania. To Boga trzeba miłować  całym sercem, całym rozumem i całą mocą zawsze pełniąc Jego wolę, a bliźniego tak, jak siebie samego.