„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5,14-15)
Sakrament chorych jest jednym z siedmiu sakramentów świętych. Służy on umocnieniu chorego na czas szczególnej próby, jaką jest sytuacja cierpienia, utraty zdrowia bądź zagrożenia życia. Pomaga odkrywać w tych trudnych doświadczeniach głębszy sens zbawczy, łączy z cierpiącym i zmartwychwstałym Chrystusem, daje udział Jego w zwycięstwie nad bólem i śmiercią, a także otwiera na nadzieję życia wiecznego. Szczególną rolę odgrywa w nim Duch Święty jako Ten, który umacnia w ufności Bogu, uzbraja przeciw pokusom szatana oraz umacnia w trwodze konania.
„Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił (por. Jk 5,14-16), a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu” (KK 11; por. KKK 1499)
Sakrament chorych, wbrew obiegowym opiniom, nie jest wyłącznie ostatnim namaszczeniem dla osób terminalnie chorych. Jest on przeznaczony również dla cierpiących na różne dolegliwości, choroby przewlekłe oraz dla osób w podeszłym wieku. Podkreśla to sama formuła namaszczenia: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie”.
Sakrament chorych można przyjmować wielokrotnie, jeśli choroba wciąż trwa lub stan chorego się pogorszył.
Osoby pragnące skorzystać z sakramentu chorych proszone są o kontakt w zakrystii kościoła po Mszach Świętych.
