Zapraszamy na spotkanie Kręgu Biblijnego, na parterze domu parafialnego w czwartek 20 lutego br. o godz. 19 (po wieczornej Mszy św.).

Tematem spotkania będą rozdziały IV i ew. następne Ewangelii wg św. Jana.

Będziemy dyskutować na temat skierowanej do nas nauki wynikającej ze spotkania i rozmowy Pana Jezusa z Samarytanką.

Tematem naszego styczniowego spotkania był rozdział III Ewangelii wg św. Jana.

Głównym tematem naszych rozważań był opis spotkania i rozmowy Pana Jezusa z Nikodemem. Obok omawianego wcześniej Prologu, należy on do najbardziej istotnych fragmentów Janowej Ewangelii. Prolog wskazuje na kluczową rolę Pana Jezusa w stworzeniu świata i realizacji Bożego Planu Zbawienia, natomiast rozmowa z Nikodemem przedstawia istotę Ewangelii czyli Dobrej Nowiny: „Tak bardzo bowiem Bóg umiłował świat, że dał swojego jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, lecz miał życie wieczne”. Życie wieczne, czyli doświadczenie życia Bożego, które jest światłością. Aby je osiągnąć konieczne jest jednak przedłożenie go ponad życie doczesne, narodzenie się na nowo z Ducha poprzez przyjęcie Słowa – uwierzenie w Jezusa Chrystusa i Jego świadectwo oraz przyjęcie Jego nauczania.

Nikodem, dostojnik żydowski, korzystnie wyróżnia się na tle innych faryzeuszy przedstawionych w Ewangeliach. Wiedząc o dokonywanych przez Jezusa znakach, Nikodem jest pewien, że jest On nauczycielem pochodzącym od Boga. Z jego słów wynika, że nie jest jedynym, który to dostrzega. Okazuje się jednak, że wiara ta to za mało. Jezus zarzuca Nikodemowi, że należy do grupy osób, która nie przyjmuje Jego świadectwa i nie wierzy w Jego naukę. Być może, mając wysoką pozycję społeczną i ciesząc się poważaniem w swoim, wrogim Jezusowi, środowisku boi się, że może to wszystko utracić głosząc niemile widzianą prawdę. Opisana w dalszym, 7. rozdziale Ewangelii rozmowa Nikodema z dostojnikami żydowskimi wydaje się potwierdzać takie przypuszczenie. Jeśli tak, to postać Nikodema może być dla nas poważnym ostrzeżeniem przed zbytnim przywiązywaniem się do zaszczytów i dóbr świata doczesnego, które może utrudnić lub zupełnie uniemożliwić przyjęcie nauki Jezusa.